درد دل اول

می خوام برای وبلاگ مطلب بنویسم .دنبال موضوع می گردم.موضوعی که لا اقل برای خودم و آدم های اطرافم با اهمیت باشه.موضوعی که گفتنش گرهی را باز کنه .زخمی را مرهم بذاره.دردی را دوا کنه......درد

                                      درد.......فکر     کنم موضوع خوبی انتخاب کرده باشم....

      درد دل دوم

به دور و برم نگاه میکنم:یکی داره چت می کنه.      یکی به فکر فرو رفته   .یکی مشغول درس خوندنه.چند نفر دور هم جمع شدن و قاه قاه می خندن   .یکی بحث سیاسی می کنه.یکی با موبایلش بازی می کنه.و یک نفر از صبح تا شب دنبال نان می دوه......

همیشه خدا همین خبرا بوده.یکی می جنگیده   .یکی صلح می کرده ....یکی غارت می کرده...

  اما چرا؟آدما دنبال چی می گردن؟

شاید دنبال درمان دردشون...................

     درد دل سوم

خوبه یه کم علمی    صحبت کنم:(از قدیم الایام بشر به دنبال ابزاری برای اندازه گیری  کمیت های مختلفی مثل طول و جرم و زمان و....بوده است.تا جاییکه ابتدایی ترین اختراعات انسان ابزارهای اندازه گیری است.)اما خودمونیم،کمتر کسی به فکر یافتن ابزاری برای اندازه گیری ارزش خود انسان افتاده.

        تو آدم های اطرافت را چه طور اندازه گیری می کنی؟

با ظاهرشون؟....با ثروتشون؟........با رفتارشون؟....... یا با دردهاشون؟.....*(توصیه می کنم حتما به پاورقی مراجعه کنی.مخصوصا شما،آقای میناییان)

حالا به نظرت کدوم آدم بزرگتره؟

  آدمی که دنبال برطرف کردن نیاز امروزش می دوه و کاری به  کار کسی نداره و به قول معروف تا نوک دماغش را می بینه؟

  آدمی که به تموم عالم کار داره  و به امروز و فردای خودش و آدمای دور و برش فکر میکنه؟

     درد دل چهارم

شاید بپرسی چرا درد؟ چرا همیشه از رنج و سختی سخن بگیم؟

جواب من: آخه درد را نشناختی دیگه. درد را از هر طرف ببینی درد نیست    .

درد یعنی بهانه تو برای زندگی.درد یعنی تمام زندگی تو.درد یعنی چرا می خندی ، چرا خشمگین می شی.یعنی دلیل تمام کارهات.اصلا اگه از درد خوشت نمیاد     میتونی بهش بگی دغدغه

      درد دل پنجم

دیگه نمی خوام مطلبی بنویسم که دردها را دوا کنه.می خواهم حرفی بزنم که دردهای حقیقی را نشون بده و دردای بی ارزش را دور بریزه.اینطوری آدما بزرگ می شن.

چقدر زندگی کردن کنار انسانهای بزرگ صفا داره.

      درد دل آخر

تا حالا شده از خودت سؤال کنی دردت چیه؟ کدومشون ارزش فکر کردن دارن؟و کدوم پوچ و بی ارزشن؟درد نان؟...درد عشق؟.....درد دین؟.......درد آب و خاک؟....یا درد بی دردی؟..............تو برای درمان کدوم درد زندگی می کنی و حاضری هزینه بدی؟

حالا دیگه مطلب من به پایان رسیده.این تو و این دردهای پیش روی تو....

---------------------------------------------------------

**در حدیث زیبایی از امیرالمؤمنین (علیه السلام)داریم: قدر الرجل علی همته....یعنی ارزش انسان به اندازه همت اوست.

در زبان عربی همت از ریشه (همّ) می باشد.جالبه بدونید درد هم از همین ریشه است. یعنی ارزش انسان به اندازه دردها و دغدغه های اوست.