این طالب بدم المقتول بکربلا

                                               امام صادق(ع) :
                         "کل شهر محرم و کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا"

در قبایل عرب همواره جنگ بود، اما مکه "زمین حرام" بود وماه های رجب، ذیقعده، ذی الحجه و محرم، "زمان حرام"، یعنی که در آن جنگ حرام است. دو قبیله که با هم می جنگیدند، تا وارد ماه حرام می شدند، جنگ را موقتاً تعطیل می کردند، اما برای آنکه اعلام کنند که در حال جنگند و این آرامش از سازش نیست، ماه محرم رسیده است و چون بگذرد، جنگ ادامه خواهد یافت، سنت بود که بر قبه ی خیمه ی فرمانده قبیله، پرچم سرخی بر می افراشتند، تا دوستان، دشمنان و مردم، همه، بدانند که جنگ پایان نیافته است.

آنها که به کربلا می روند، می بینند که جنگ با پیروزی یزید پایان گرفته و بر صحنه ی جنگ، آرامش مرگ سایه افکنده است.

اما می بینند که بر قبه ی آرامگاه حسین، پرچم سرخی در اهتزاز است.

                                           بگذار این "سالهای حرام"  بگذرد!

______________________________

از کتاب حسین وارث آدم - اثر دکتر علی شریعتی