آنچه این روزها در میان محافل سیاسی رواج دارد و به رغم تصریح رهبری معظم انقلاب، همچنان مطرح می شود، تقسیم بندی جریانات داخلی نظام اسلامی به اصولگرا و اصلاح طلب می باشد. این در حالی است که پایبندی به اصول و داشتن دغدغه اصلاح، دو رکن اساسی اندیشه ای است که زاییده انقلاب اسلامی مردم ایران می باشد و هر اندیشه ای که این دو را در کنار هم بر نتابد، در تعارض با آرمان های انقلاب است. البته این حقّ گروه های سیاسی است که هریک به صورت جدی تر به یکی از این دو رکن بپردازند و ضریب بالاتری برای آن قائل شوند، اما حذف کردن هرکدام، به معنای ذبح انقلاب است و باید از آن پرهیز کرد. همین مسأله ضرورت و اهمیت مشارکت عادلانه هر دو طیف را در فضای مدیریتی کشور مشخص می سازد.

اما همانطور که  اصلاح طلبی در ایران با چالش هایی روبروست و بعضا از ضعف مبانی و اصول رنج می برد، مدعیان اصولگرایی هم در فضایی مشابه به سر می برند. به این معنا که هنوز تعریف شفاف و قاطعی از اصولی که بر سر آن ایستاده، ارائه نکرده است و همین امر سبب شده است که گاهی افراد و یا روش ها به عنوان اصل قرار گیرند و زمینه برای محافظه کاری فراهم گردد یا اینکه اصول، معنایی نسبی پیدا کنند و در ماجرای بازی های سیاسی رنگ ببازند و ناگفته پیداست که خطر بازیچه قرار گرفتن اصول چقدر زیاد است. مردمی که برای همین اصول جهاد کرده اند، با مشاهده این وضعیت دلسرد می شوند و جایگاه مردمی نظام، متزلزل می گردد.

از دیگر چالش های اصولگرایی، دفاع غلط و غیر منطقی از اصول است. برخوردهای حذفی، سانسور کردن، خشونت در برابر فکر مخالف و منع بحث کردن در حیطه اصول، روش هایی است که بعضاً چهره اصولگرایی را تیره و تار نموده است. این در حالی که رهبری معظم انقلاب بارها  چشم بستن بر روی افکار متفاوت و اخم کردن در برابر افکار منتقد و مخالف را نهی نموده اند.

در پایان تذکر این نکته را مفید می دانم که به عقیده بنده راه برون رفت از چالش های فراروی جریان های سیاسی ایران، چیزی جز پیروی و پیگیری سیاست ها و تدابیر حکیمانه رهبر انقلاب نیست که به معنای حقیقی کلمه یک اصولگرای اصلاح طلب می باشند و با دفاع منطقی از اصول اساسی راه را برای هرگونه اصلاح اصولی و منطقی در روش ها و هدف گیری های مرحله ای و تصمیم گیری ها باز گذاشته اند.

مدعیان اصولگرایی باید بر همین اساس به نقد رفتار خود و بازشناسی اصول بنشینند و پیش از دیگران میدان دار اصلاح باشند.