بسم الله الرحمن الرحيم
برادر بس بزرگوارم سلام
قلم روان و دغدغه والايتان را مي ستايم و و از خداوند علوّ همّت و توفيق خدمت بيشتر برايتان مسئلت دارم .
مصيبت امروز ما كه به حق شايسته واگو كردن است از همين دست نكاتي است كه مرقوم فرموده ايد . چه مصيبتي از اين بالاتر و دردناك تر كه هدايت گري همه جانبه امامان هدايت در غباري از عرض ارادتهاي سطحي و انديشه هاي خفته مغفول قرار گيرد . آموزه هاي نوراني آنها به جاي آنكه درس زندگي باشد زينت سخن ها گردد و به جاي آنكه انديشه ها و رفتارها ترجمان بيانات عرشي خلفاء الرحمن باشد تنها و تنها آنها را بر كتبه ها ببينيم و در كتابها بخوانيم !!!
خداوند شما را در دغدغه ارزشمندتان جزاي خير دهد.
با اين همه به ذهنم مي رسم كه اين مصيبت با عزا گرفتن و اشك ريختن و مو كندن و مويه كردن التيام نمي يابد . بايد از خويشتن آغاز كرد و تا ديگران ادامه داد. درمان اين درد عزم و اراده مي خوهد و هر عزم و اراده اي مرهون انديشه و باوريست ؛ پس بايد كوشيد تا انديشه ها را اصلاح كرد و در عمل نيز الگوي آنچه مي گوئيم بود تا بدينسان فطرتهاي روشن ، شعله بركشند و عقلها هوسها را عقال بزنند و جانها را نوراني كنند .
در پناه مهربان عالم بالنده و پاينده باشيد .
يا حق